„
Rozrusznik to mechanizm, który umożliwia rozruch silnika aż do momentu jego uruchomienia. Znaczenie jego niezawodności wzrosło w nowoczesnych samochodach, gdzie uruchamianie silnika w inny sposób niż przy użyciu rozrusznika jest zabronione – grozi uszkodzeniem katalizatora, ewentualnie rozrządu. Jeszcze większe znaczenie ma ich niezawodność w najnowocześniejszych systemach start-stop.
„”
Najczęstszymi usterkami rozruszników są:
-
uszkodzone styki elektryczne i zoksydowane przewody elektryczne
-
wadliwa cewka – nie dochodzi do uruchomienia zębnika
-
zużyte szczotki węglowe, zanieczyszczony komutator, nie działający silnik elelektryczny rozrusznika
-
uszkodzone sprzęgło jednokierunkowe zębnika – nie przenosi momentu obrotowego na koło zamachowe silnika
-
uszkodzenie łożyska rozrusznika, duży luz w ułożeniu rotoru – powodują zacinanie się rotoru
Najprostsza procedura diagnozowania usterek rozrusznika
Taką procedurę diagnozowania wykonuje się bezpośrednio na samochodzie umożliwiając równocześnie w prosty i szybki sposób wykrywanie różnych usterek rozruszników. Warunkiem jest jedynie wrzucenie luzu i zabezpieczenie pojazdu przed przemieszczeniem. Dopiero po stwierdzeniu usterki mechanik zadecyduje o sposobie przeprowadzenia naprawy.
Podczas diagnozowania usterki zalecamy zawsze postępować w kierunku przebiegu zasilania elektrycznego a następnie w kierunku ruchu poszczególnych części mechanicznych. Umożliwi to stopniowe eliminowanie ewentualnych usterek, a równocześnie wykrywanie innych zużytych części.
Przebieg:
1) Kontrola zewnętrznych styków elektrycznych – oporów przejściowych.
-
Często dochodzi do oksydowania głównego styku „plus“ przewodu od akumulatora.
2) Przy pomocy grubszego kabla elektrycznego z „krokodylkami“ na obu końcach, połączyć styki 30 (gruby kabel od akumulatora) i 50 (cienki kabel od skrzynki zapłonu) (Obr. nr 4). Zębnik powinien wysunąć się i zacząć obracać.
-
Jeśli nie, najczęstszą usterką jest zabrudzenie w cewce, które uniemożliwia wciągnięcie styku A (Obr. nr 5) do elektromagnesu i połączenie styków 30 i B. Zębnik wysuwa się tylko częściowo i nie obraca się. Może to być również nadmierne opalenie styków 30 i B. Styk A nie połączy ich. Zębnik wprawdzie wysunie się tak jak powinien, ale nie obraca się.
-
Istnieje także możliwość wyskoczenia widełek z rowka zębnika. Cewka wprawdzie „klika“, ale zębnik wysuwa się tylko częściowo, ewentualnie nawet się obraca.
3) Ponownie za pomocą elektrycznego kabla połączyć styk 30 i tym razem styk B (plusowy styk wchodzący z cewki do korpusu rozrusznika) (Obr. nr 4 i 5). Zębnik powinien zacząć się obracać.
-
Jeżeli nie, konieczna jest kontrola węglików, uzwojenia silnika elektrycznego oraz czystości komutatora.
-
Kolejną, a może nawet częstszą przyczyną awarii bywa zwarcie styku B z korpusem rozrusznika w miejscu przetartej osłony izolacyjnej (Obr. nr 6) albo obluzowanie jego cynowanego spojenia z silnikiem elektrycznym rozrusznika. Jest to skutek długiego wielokrotnego uruchamiania lub oporów prowadzących do skrajnego przegrzania rozrusznika.
Obr. 4 Schemat elektrycznego podłączenia rozrusznika
Obr. 5 Przekrój rozrusznika
4) Inne usterki mechanik zdiagnozuje już podczas samego startu.
-
Tutaj dają o sobie znać takie usterki jak niefunkcjonowanie sprzęgła jednokierunkowego – zębnik ślizga, zużycie zębów zębnika lub lub zębów wieńca zębatego – zęby nie zazębiają się. Może to spowodować niewłaściwe wysunięcie zębnika (przez obecność zanieczyszczeń na jego wałku) lub wspomniane już nieprawidłowe działanie widełek.
-
Przy niezazębianiu się zębnika z kołem zamachowym z powodu uszkodzonych zębów często może pomóc zaoblenie ich krawędzi na zębniku – i jeżeli się da – także na kole zamachowym (oryginalne sa wprawdzie skośnie ścięte, ale krawędzie są ostre). Podobnie można nieco obrócić kołem zamachowym, gdyż zęby są zużyte głównie w miejscach, gdzie się silnik zatrzyma. Przy silnikach czterosuwowych są to zawsze te same cztery położenia.
-
Może wystąpić jeszcze jedna awaria w przypadku rozruszników z wolnym końcem wałka zębnika, umieszczonym w korpusie silnika (Obr. nr 7, 8). Duży luz wałka w korpusie silnika powoduje opór rotoru rozrusznika, obniżenie jego obrotów i zacinanie.
|
Obr. 7 |
Obr. 8 |
Większośc awarii jest bardzo łatwa do naprawy w warunkach warsztatowych zwykłymi metodami, ale niektóre części jak cewka elektromagnetyczna, rotor, stojan, sprzęgło jednokierunkowe, lepiej jest z powodu dużej pracochłonności naprawy wymienić na regenerowane lub nowe części.
Najczęstsze naprawy rozruszników:
-
Oczyszczenie styków elektrycznych.
-
Wymiana szczotek.
-
Wymiana cewki elektromagnetycznej.
-
Wymiana zębnika.
-
Smarowanie i wymiana łożysk.
-
Smarowanie żłobków sprzęgła jednokierunkowego.
-
Oczyszczenie i wyrównanie komutatora.
-
Naprawa plusowego styku prowadzącego od cewki do silnika rozrusznika.
-
Wymiana rotoru i stojana.
Najczęściej stosowane części zamienne:
-
Szczotki i szczotkotrzymacze.
-
Samosmarujące cylindry, sprzęgła jednokierunkowe, sprzęgła, zębniki.
-
Styki stałe i ruchome.
Części stosowane przy naprawach generalnych i regeneracjach:
-
Cewki.
-
Przekladnie planetarne i ich części.
-
Obudowy rozruszników, korpusy.
„”
Foto: BOSCH, Promoto.eu
„
Zapraszamy do zapoznania się z naszą ofertą:
Regeneracja przekładni kierowniczych
Regeneracja turbosprężarek
Regeneracja pomp wtryskowych
Regeneracja pompowtryskiwaczy
Regeneracja wtryskiwaczy