„
Podstawowym warunkiem poprawnego działania klimatyzacji jest szczelność całego obwodu, w którym porusza się czynnik roboczy. W artykule opiszemy możliwe sposoby sprawdzenia szczelności układu klimatyzacji.
„”
Przed wykonaniem wszelkich prób, mających ustalić źródło wycieku czynnika i nieszczelności układu, należy przeprowadzić wstępne oględziny wzrokowe dostępnych elementów układu klimatyzacji. Już na tym etapie można zauważyć miejsca, które ze względu na swój wygląd powinny zostać sprawdzone dokładniej przy użyciu jednej z metod opisanych poniżej. Poszukujemy przede wszystkim miejsc objętych korozją oraz obszarów pokrytych oleistym nalotem, który sugeruje miejsca wycieku.
Kontrola z użyciem środka pieniącego.
To najprostsza do przeprowadzenia próba wyszukiwania nieszczelności. Nie wymaga posiadania specjalistycznego sprzętu czy interpretacji wyników przeprowadzonych pomiarów. Środkiem pieniącym może być nawet roztwór wykonany ze zwykłego mydła i wody. Naniesiony na elementy układu takie jak węże, przewody, złączki, zawory i inne, pieni się w miejscach występowania nieszczelności. Wadą tej metody jest brak możliwości sprawdzenia układu w trudno dostępnych miejscach, gdzie nie jesteśmy w stanie rozpylić środka pieniącego.
Metoda z wykorzystaniem lampy UV.
Kolejną metodą sprawdzania szczelności układu jest użycie lampy emitującej promieniowanie ultrafioletowe. Jeśli wcześniej do czynnika roboczego dodany został kontrast, oświetlony promieniami UV będzie on widoczny w miejscu nieszczelności w postaci jaskrawo żółtego lub zielonego koloru. Jeśli środek kontrastowy nie został dodany podczas poprzedniej obsługi klimatyzacji, wstrzykujemy go bezpośrednio przed wykonaniem kontroli szczelności. Przy samodzielnym podaniu barwnika należy zwrócić uwagę by nie przesadzić z ilością, ponieważ nadmiar negatywnie wpływa na żywotność sprężarki klimatyzacji. Stosując tą metodę należy pamiętać o korzystaniu ze specjalnych okularów, które chronią oczy przed szkodliwym działaniem promieniowania UV.
Elektroniczny wykrywacz nieszczelności.
Elektroniczne urządzenia do sprawdzania wycieków czynnika stały sie obecnie bardzo popularne. Pozwalają na bardzo szybkie sprawdzenie układu dając przy tym zadowalającą dokładność pomiarów. Większość z nich posiada regulowaną czułość, co pozwala na wykrycie dużych oraz małych ubytków rzędu 3g na rok. Kontrola polega na przesuwaniu głowicy pomiarowej wzdłuż linii przewodów i podzespołów układu klimatyzacji z odpowiednią prędkością (najczęściej poniżej 5 cm na sekundę). Głowica nie powinna być oddalona od badanego elementu o więcej niż 5 mm. W miejscu wycieku czynnika urządzenie emituje sygnał dźwiękowy, sygnalizując wykrycie gazu wydostającego się z układu. Tego typu urządzenia pozwalają na wykrycie wycieku czynników roboczych typu R134a, R12, R22 i innych na bazie czynników halogenowych.
Próba ciśnieniowa.
Polega na wprowadzeniu do opróżnionego układu azotu pod wysokim ciśnieniem. Najczęściej jego wartość nie przekracza 12 bar, choć tu należy przestrzegać wartości zalecanej przez producenta samochodu lub układu klimatyzacji. Niektóre ze stacji obsługi klimatyzacji posiadają opcję automatycznego wykrywania nieszczelności azotem. Jeśli próbę wykonujemy samodzielnie, do azotu należy dodać barwnik, który pomoże zlokalizować ewentualne nieszczelności. Ulatniający się przez nieszczelności gaz może generować efekt dźwiękowy („świst”), co również pomaga namierzyć uszkodzony element. Po wypełnieniu układu, po około 10-20 minutach należy sprawdzić wskazania manometrów, by ustalić czy nastąpił spadek ciśnienia spowodowany nieszczelnością.
„
Fot. Bosch.
Zapraszamy do zapoznania się z naszą ofertą:
Regeneracja przekładni kierowniczych
Regeneracja turbosprężarek
Regeneracja pomp wtryskowych
Regeneracja pompowtryskiwaczy
Regeneracja wtryskiwaczy