Przekładnia kierownicza, zwana często maglownicą, ma za zadanie przenosić siłę przyłożoną na koło kierownicy do kół skrętnych pojazdu, powodując ich obrót o żądany kąt. Ze względu na budowę wyróżnia się następujące typy przekładni:
– przekładnie zębatkowe (listwowe)
– przekładnie śrubowo-kulowe
– przekładnie ślimakowe
W celu zmniejszenia siły koniecznej do poruszania kołem kierownicy znaczna część produkowanych współcześnie przekładni kierowniczych wyposażona jest w układ wspomagania. Rozróżnia się trzy podstawowe typy wspomagania: hydrauliczne, elektrohydrauliczne i elektryczne.
1. Wspomaganie hydrauliczne (HPS)
Ruch przekładni wspomagany jest poprzez płyn hydrauliczny znajdujący się pod wysokim ciśnieniem, który działa na jej ruchomą część, powodując tym samym zmniejszenie siły, która potrzebna jest do obrotu kierownicy. Płyn hydrauliczny sprężany jest za pomocą napędzanej mechanicznie pompy, po czym trafia do wnętrza przekładni kierowniczej przepływając przez zawór rozdzielający. Ruch kierownicy powoduje obrót zaworu rozdzielacza, który kieruje płyn hydrauliczny do odpowiedniej komory wewnątrz przekładni tak, by działał on na właściwą stronę tłoka. Nowsze i bardziej zaawansowane rozwiązania tego typu pozwalają na ograniczone zmiany charakterystyki wspomagania układu kierowniczego.
2. Wspomaganie elektrohydrauliczne (EPHS, EHPS).
Ruch przekładni kierowniczej wspomagany jest działaniem ciśnienia oleju hydraulicznego, które wytwarzane jest przez elektrycznie napędzaną pompę zębatą. Zaletą elektrycznego napędu pompy jest możliwość płynnej regulacji jej prędkości obrotowej, a w efekcie siły, z jaką wspomagany jest układ kierowniczy. Ze względu na brak połączenia z silnikiem spalinowym prędkość obrotowa pompy wspomagania jest całkowicie niezależna od jego prędkości obrotowej. Pompa wyposażona jest w elektroniczną jednostkę sterującą, która na podstawie sygnałów wejściowych takich jak prędkość obrotowa silnika oraz prędkość skręcania kierownicy reguluje siłę wspomagania układu kierowniczego. Pozwala to na odpowiednie dopasowanie charakterystyki wspomagania układu kierowniczego względem prędkości pojazdu.
3. Wspomaganie elektryczne (EPS).
W tym rozwiązaniu ruch przekładni kierowniczej wspomagany jest pracą silnika elektrycznego. Siła i kierunek jego działania regulowane są przez sterownik na podstawie sygnałów czujników, które określają aktualne warunki jazdy. Możliwe jest dopasowanie siły wspomagającej obrót kierownicy do aktualnych warunków uwzględniające m.in. prędkość jazdy pojazdu, moment działający na kierownicę oraz kąt skrętu kół. Silnik elektryczny może być zamontowany bezpośrednio na przekładni lub na kolumnie kierowniczej. Układ tego typu całkowicie pozbawiony jest części hydraulicznej, zawiera więc mniej elementów. Jego zastosowanie pozwala na ograniczenie zużycia paliwa, ponieważ nie posiada stale napędzanych elementów, jakim jest np. pompa hydrauliczna.
