„
Na układ SBC składają się takie elementy jak: zespół uruchamiający i zespół wykonawczy. Agregat SBC nie ma połączenia hydraulicznego z pedałem hamulca. Szybkość tego układu wymaga niestety od niego specyficznego podejścia do serwisowania – z użyciem testera diagnostycznego. Jest to pierwszy w historii układ hamulcowy, który wymusił koniczność użycia testera, w celu dezaktywacji systemu SBC.
„”
Jeżeli dezaktywacja systemu zostanie pominięta, w konsekwencji wymiana klocków czy też tarcz hamulcowych może okazać się bardzo ryzykowna. Odpięcie akumulatora nic tutaj nie pomoże. Na podszybiu pojazdu znajduje się niewymienialny akumulator, którego zadaniem jest podtrzymywanie napięcia dla systemu. W tym miejscu należy wyjaśnić różnicę pomiędzy SBC a elektrycznymi hamulcami postojowymi, by ich nie mylić. W przypadku elektrycznych hamulców postojowych w środku znajduje silnik elektryczny, który w sposób pośredni dociska klocki hamulcowe, przez co koła samochodu są unieruchomione. SBC jest natomiast układem nie posiadającym klasycznej pompy hamulcowej – występuje zamiast niej element uruchamiający, którym jest agregat SBC. Po raz pierwszy w dziejach motoryzacji odpowietrzanie (czyli wymiana płynu hamulcowego) dokonana mogła zostać tylko i wyłącznie z użyciem testera.
Wymiana płynu hamulcowego odbywa się tylko z użyciem testera, ściśle wg instrukcji wyświetlanych na jego wyświetlaczu. Samochód na podnośniku spod spodu wygląda całkowicie normalnie – normalny układ hamulcowy: zacisk, przewody hydrauliczne. Żadnej przewodów elektrycznych czy silniczków przy zaciskach. Głowna różnica widoczna jest po maską. Po otwarciu jej nie widzimy układu wspomagania hamulców tzw. serwa. A jeśli nie widzimy charakterystycznego ‘talerza’, możemy być pewni, że mamy do czynienia z SBC. Wtedy podłączamy tester diagnostyczny, dezaktywujemy system i rozpoczynamy serwisowanie. Należy przy tym uważać, bo w przypadku takiego układu hamulcowego ciśnienie może sięgnąć nawet 100 bar. Szczególnie podczas pracy z odpowietrznikami, by nie zostać okaleczonym przez strumień płynu hamulcowego pod wysokim ciśnieniem. Wymiana płynu hamulcowego trwa około 1,5 h. Jednakże w przypadku pierwszej takiej wymiany należy zarezerwować sobie na te czynności dobre kilka godzin. Dobry tester będzie nas prowadził krok po kroku. Dlatego ważne jest, by wśród gąszczu dostępnych urządzeń, sprawdzać je pod katem obsługi hamulców. Instrukcja Mercedesa przewiduje, że do wymiany potrzeba użyć 1,5 l płynu, jednakże praktyka pokazała, że konieczne jest posiadanie 4 litrów płynu. Pomimo tego, że nie zawsze będzie tam występować ciśnienie rzędu 100 bar, to spora ilość płynu może zostać wyrzucona z odpowietrzników. Na zespół uruchamiający SBC składa się:
-
Czujnik położenia pedału hamulca;
-
Tzw. stopień hydrauliczny (służy temu, aby w momencie naciskania pedału hamulca, kierowca nie miał uczucia, że pedał wisi w powietrzu);
-
Pompa do jazdy awaryjnej – łudząco podobna do zwykłej pompy hamulcowej, posiadająca dwie sekcje. Obsługuje ona tylko przednią oś, prawą i lewą stronę. Gdy agregat SBC odmówi posłuszeństwa, samochód nie rozpędzi się powyżej 20 km/h by dojechać do serwisu.
System jest zabezpieczany przed sytuacją, w której hamulce mogłyby nie zadziałać. Stąd jego ciągłe testowanie, które ma za zadanie wychwycić potencjalną usterkę. W którym momencie takie automatyczne testy są przeprowadzane? Otóż w momencie podejścia do samochodu, mając kluczyki schowane w kieszeni (a nie w stacyjce), chwytając za klamkę, układ generuje ciśnienie około 60 bar na każdy zacisk. Z ciągłej samo diagnozy systemu wynika konieczność jego dezaktywacji w przypadku serwisowania. Najlepszym zobrazowaniem ryzyka wynikającego z braku dezaktywacji niech będzie sytuacja, w której samochód znajduje się na podnośniku w trakcie ściągania zacisku, gdzie klient serwisu zapominał dokumentów bądź innych rzeczy z wnętrza samochodu. Chwytając za klamkę wzbudza test układu, w trakcie którego tłoczki dosuwane są do tarcz hamulcowych. Jeśli serwisant będzie dokonywał w tym czasie jakichkolwiek zabiegów, może stracić palce. Oto lista sytuacji, w których dochodzi do testowania się układu:
-
odblokowanie centralnego zamka (wciśnięcie przycisku na pilocie centralnego zamka);
-
wciśnięcie pedału hamulca;
-
przekręcenie kluczyka w stacyjce w pozycję „I”;
-
zaciągnięcie hamulca pomocniczego.
Jeżeli na wyświetlaczu pojawi się na czerwonym tle znak stop, oznacza to, że agregat SBC wykonał 300 000 cykli. W tej sytuacji konieczna jest jego wymiana. Obecnie za pomocą testera fabrycznego możliwe jest przedłużenie ilości cykli. Zależy to jednak od jego stanu technicznego. Uprzednio sprawdzana jest praca pompy znajdującej się w agregacie, jak reaguje i jakie wytwarza ciśnienie. Są to czynniki składające się na poziom bezpieczeństwa przyjęty przez producenta. Jeżeli natomiast w trakcie uruchamiania samochodu zapala się żółta kontrolka, oznacza to nic więcej jak tylko informację, że ilość cykli agregatu zbliża się ku końcowi.
Przy serwisowaniu hamulców w samochodzie wyposażonym w SBC należy szczególną uwagę zwrócić na kwestię bezpieczeństwa. Istnieje oczywiście procedura pomijająca wykorzystanie testera w celu dezaktywacji systemu. Jest ona jednak zastrzeżona dla autoryzowanych serwisów, w których mechanicy ze względu na czas i ilość serwisowanych samochodów potrafią ową procedurę skutecznie i bezpiecznie wykorzystać. Samochody z SBC będą coraz częściej gościć w niezależnych serwisach z racji tego, że można je kupić w atrakcyjnej cenie na rynku wtórnym. Dlatego tak ważne jest zwrócenie uwagi w jakiego typu system hamulcowy wyposażony jest dany pojazd.
„
Foto: Mercedes-Benz
Zapraszamy do zapoznania się z naszą ofertą:
Regeneracja przekładni kierowniczych
Regeneracja turbosprężarek
Regeneracja pomp wtryskowych
Regeneracja pompowtryskiwaczy
Regeneracja wtryskiwaczy